SARP Katowice
 
arch. Marian Zawiła
 
Z wielkim smutkiem i głębokim żalem przyjęliśmy wiadomość
o śmierci
 
Mariana Zawiły
 
Znakomitego Architekta, Inżyniera i Artysty,
Laureata licznych nagród, pasjonata wielu zainteresowań.
 
Rodzinie i Najbliższym,
Wszystkim, których ta śmierć dotknęła osobiście
wyrazy głębokiego współczucia
w imieniu środowiska architektów
składa
Zarząd Oddziału Stowarzyszenia Architektów Polskich SARP
w Katowicach.
 
Uroczystość pogrzebowa odbędzie się w Katowicach,
10 kwietnia 2019 o godz. 11:00
w Bazylice o. Franciszkanów, ul. Panewnicka 76.
 


Marian Zawiła urodził się 10 lutego 1926 r w Krakowie. Tu też kończy studia na Wydziałach Politechnicznych Akademii Górniczo-Hutniczej uzyskując w dniu 24 października 1951 roku stopień inżyniera-architekta i magistra nauk technicznych. Nie bez wpływu dla późniejszych zainteresowań zawodowych pozostała jego praca w latach 1948 i 1949 w Kierownictwie odbudowy zamku w Pieskowej Skale (pracownia na Wawelu).
W 1951 r. podejmuje pracę w Miastoprojekcie-Kraków nad aktualizacją planu ogólnego Krakowa, w autorskim zespole pod kierunkiem dr A. Ptaszyckiej oraz arch. Z. Karakiewicza. Praca ta wiąże go ze wspomnianym zespołem aż do przygotowania ekspertyzy na tzw. „ARSENAŁ 1953”.
W latach 1954-1955 prowadzi samodzielnie zespół projektowy w pracowni w Radomiu wykonując realizacyjne projekty szeregu budynków mieszkalnych, między innymi przy ul. Mickiewicza i Traugutta w Radomiu.
W 1956 r. przenosi się do Częstochowy, gdzie kolejno kieruje pracownią projektową Miastoprojektu, a następnie zostaje powołany przez Komitet Urbanistyki i Architektury w Warszawie na Głównego architekta Częstochowy dla realizacji zadań wynikających z rządowych decyzji o bardzo znacznym rozwoju przemysłu hutniczego w tym rejonie, jak i budownictwa mieszkaniowego. W wyniku tych decyzji w Częstochowie powstają nowe dzielnice mieszkaniowe (Raków, Zawady), przebudowie i modernizacji podlega całe śródmieście. Zmiany te musiały znaleźć odpowiedź na coraz bardziej wydłużany kształt miasta – powstaje więc nowy układ i organizacja komunikacji w mieście: wprowadzono nowy środek komunikacji masowej – tramwaj. 
Główny architekt dla skutecznej koordynacji całości procesu inwestycyjnego w skali miasta rozbudowuje potencjał pracowni urbanistycznej i podejmuje prace nad aktualizacją ogólnego planu miasta w perspektywie nadchodzących lat, z uwzględnieniem całej infrastruktury miejskiej, zaopatrzenia w wodę, oczyszczalni ścieków, sieci tramwajowej. 
W 1958 r. bierze udział w konkursie Towarzystwa Urbanistów Polskich i Stowarzyszenia Architektów Polskich na ukształtowanie głównego węzła komunikacyjnego i części śródmieścia Krakowa, w którym zespół (Marian Zawiła, Jacek Preiss i Mieczysław Król) otrzymał nagrodę III (I i II nie przyznano).
W 1962 r. M. Zawiła zostaje powołany na stanowisko Głównego architekta województwa katowickiego, które pełni do 1973 r. W tym województwie koncentrował się główny potencjał gospodarczy i ludnościowy kraju. W początkowych latach pracy Marian Zawiła musiał swą uwagę oraz inicjatywy skierować na podjęte decyzje gospodarcze i rozpoczęte realizacje. W latach 1973-1978 był Głównym architektem Krakowa, od 1978 r., aż do emerytury pracował w Miastoprojekcie Katowice.
 
biogram przygotowała dr Aneta Borowik i Rodzina Zmarłego